Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
stafóg
stág
staga
stágach
stagarnaíl
stagh
stagún
staic
staiceáilte
staicearlach
staicín
staid
stáid
stáidbhean
staide
staideanna
stáideanna
staidéar
staidéarach
staidéaracht
staidhc(e)
staidiam
staidiúid
staic, f. (gs. ~e, pl. ~eanna). 1. Stake, post. Ba ar ~, cows chained in byre. An ~ a tharraingt, to pull up the stake; to cast aside restraint. ~ a chur i mbéal bóthair, to stake, block entry to, a road. Ná bí i do ~ i mbéal bearna, don’t stand there blocking the way. Fágadh ina ~ é, he was left rooted to the spot. Rinne sé ~ díom, he flummoxed me. Níl ann ach ~ i dtalamh, he just stands there like a post. 2. Stock; butt, stump. ~ fir, stocky, thickset, man. ~ mhagaidh, laughing-stock. (Var: pl. ~eacha, ~í)
