TORTHAÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
searbh aid géar nó neamh-mhilis (úll, leann, searbh; duine, gáire, searbh); borb, gránna (bheith searbh le duine)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
faireog mhór sa chorp agus leacht searbh inti a ghlanann an fhuil
píosa searbh scríbhneoireachta a dhéanann ceap magaidh de dhuine nó de dhaoine
planda a bhfuil gais dhearga air agus iad searbh le hithe
an fios a thugann an teanga agus uachtar an bhéil faoi rud a bheith milis nó searbh nó maith le hithe nó le hól; tuin gutha, an tslí a labhraíonn duine (blas cainte); faic, dada
leacht searbh boird, a dhéantar as saghdar, fíon etc., agus a úsáidtear mar phicil torthaí agus mar anlann sailéid
searbh, géar, garbh (gníomh garg, labhairt go garg)
faobhrach, biorach (scian ghéar, biorán géar); uilleach, rite (coradh géar, aill ghéar); pianmhar (buille géar); tréan (solas géar); goilliúnach (focal géar); searbh (blas géar); aibí, grinn (súil ghéar, intinn ghéar); gasta (siúl géar); díocasach (coimhlint ghéar); an-ghar do (dul géar ar an gcúinne); cleasach (ceannaí géar)
casadh, tiontú (do cheann a iompú); an taobh isteach amach nó an taobh síos suas a thabhairt de rud; cur nó coinneáil uait (fearg a iompú); filleadh (d'iompaigh an slaghdán orm); athrú (d'iompaigh sé bán, ina Chríostaí); camhrú, imeacht géar, searbh (tá an fheoil, an bainne, iompaithe)
toradh a bhfuil craiceann buí air agus bia searbh ann
caor dhearg shearbh a fhásann ar thor beag sa sliabh
beoir shearbh dhorcha dhonn a dhéantar as braich bharrdhóite
rúta searbh planda, dearg nó bán, a fhásann i ngairdín agus a itear amh i sailéid etc.
planda agus duilleoga searbha air a úsáidtear chun blas breise a chur ar bhúiste
duine searbh; luibh shearbh
bail an duine nó an ruda atá searbh; seanbhlas
éirí searbh nó a dhéanamh searbh
bail an ruda atá searbh, searbhas