Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
díolúine
díomá
diomaí
diomailt
diomaite
diomar
díomas
díomhaoin
diomú
díomua
díomuach
díomuan
diomúch
díon
díonach
díonadh
díonadóir
diongbháil
diongbháilte
díonmhar
dioplóma
díorma
díorthach
díomhaoin aid1 gan éifeacht, amú (is díomhaoin mo ghnó, mo thuras); gan a bheith ag obair (lá ag obair agus lá díomhaoin); leisciúil; neamhphósta ► díomhaointeas fir1
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
ar dhath an tsneachta nó an bhainne; fionn (gruaig bhán); báiteach (bán san aghaidh); folamh (tá an áit bán); díomhaoin, fiáin (ag imeacht bán); gan aon bharr ag fás air ach féar (talamh bán)
scraiste díomhaoin
caint dhíomhaoin, faoi dhaoine eile, cúlchaint, suainseán
díomhaoin
níos túisce ná, ach (aon ní seachas a bheith díomhaoin); i gcomparáid le (tá siad go breá anois seachas mar a bhí)
leisceoir, liairne díomhaoin
