Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
fáiltnigh
fáim
fáiméad
fáiméatar
faimleach
fáineach
fainge
fainic
fainiciúil
fáinlearrach
fáinleog
fainligh
fainne
fáinne
fáinneach
fáinneachan
fáinneadóir
fáinneáil
fainneal
fáinneán
fainnéirí
fáinneog
fáinneoir
fainic1, f. (gs. ~e, pl. ~í). Warning, caution. ~ a chur ar dhuine, to warn s.o. (to beware). (Var: faince f)
fainic2, v.t. & i. 1 = ainic. 2. (Used imperatively) ~! Beware! ~ thú féin! Mind yourself! ~ thú féin air, beware of him. ~ an mbrisfeá é, mind you don’t break it. ~ an rud atá tú a dhéanamh, be careful of what you are doing.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Fainic ~ ná tit, be careful not to fall.
