Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
diombuadhach
diombuaidh
diombuaine
diombuan
diombuidhe
diomdha
díomhaoin
díomhaoineach
díomhaointeas
díomharc
diomlach
diomlaigh
diomlaíonn
diomlas
diomol
diomsach
diomú
díomua
díomuach
díomuachas
díomuaine
díomuan
díomuanna
díomhaoineach2, m. (gs. & npl. -nigh, gpl. ~). Idle person.
díomhaoin, a1. 1. Idle. (a) Worthless, vain. Briathra, smaointe, ~e, idle words, thoughts. Is ~ do ghnó, do thuras, your work, your journey, is in vain. Ba dhíomhaoin mo ghlór, my voice went unheeded. (b) Unoccupied, unemployed. An lá a chaitheamh go ~, to spend the day in idleness. Lá ag obair agus lá ~, working one day and idle the next. Coinnigh do theanga ~, keep a quiet tongue in your head. Tá droim ~ aige, he has no load on his back; he is an idler. Chomh ~ le bacach an mhála, le lúidín an phíobaire, le damh san eadra, as idle as a pedlar, as a piper’s little finger, as an ox at milking-time. (c) Unused, waste. Seomra ~, unused room. Tá a chuid talaimh ~, his land is lying waste. (d) (As s.) Lit:Dul ar ~, to go to waste. 2. Unmarried. Pósta nó ~, married or single. (Var: ~each1 a1)
