Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
bléin
bléineann
bléineasna
bléinfhairsing
bléininne
bléinte
bléinteacha
bleitheach
bléitse
bleoghan
blí
bliain
bliainiris
bliaist
blianacht
blianachtóir
bliantóg
bliantúil
blide
bligeard
bligeardacht
bligh
blighe
bleitheach1, m. (gs. & npl. -thigh, gpl. ~). 1. Huge, fat, person or thing. ~ (de dhuine), corpulent person. ~ bó, fat cow. 2. Ich: Mullet. (Var: bléitheach, ~án m)
bleitheach2 = bleathach.
