Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
iomlasc
iomlat
iomlatáil
iomlua
iompar
iompórtáil
iompróir
iompú
iomrá
iomráiteach
iomrall
iomramh
iomrascáil
íon
íona
ionaclú
ionad
ionadach
ionadaí
ionadh
ionadú
ionadúil
ionann
iompú could be a grammatical form of:
iompaigh »
iompú fir casadh, tiontú (do cheann a iompú); an taobh isteach amach nó an taobh síos suas a thabhairt de rud; cur nó coinneáil uait (fearg a iompú); filleadh (d'iompaigh an slaghdán orm); athrú (d'iompaigh sé bán, ina Chríostaí); camhrú, imeacht géar, searbh (tá an fheoil, an bainne, iompaithe)
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
iompú ar ais, iompú bunoscionn
taobh síos suas; iompaithe tóin thar ceann; contrártha, mícheart
(le hiasc, feoil etc.) iompaithe
(le bia) iompú, éiri bréan nó géar
ar clé (an ceann clé, iompú clé)
díobhálach; (le bia) iompaithe, cortha
ar dhath na fola; (le tine) ar lasadh; (le cneá) oscailte; (le talamh) treafa nó iompaithe; fuilteach (bhí sé ina chogadh dearg); amach is amach (bhí an t-ádh dearg air)
fuath a thabhairt (do); gráin a theacht agat ar rud nó iompú ina aghaidh (d'fhuathaigh an sé deoch)
adhmad leathdhóite iompaithe ina ghual
ar dhath an ghuail; iompaithe ina ghualach
casadh, iompú; aistriú (leabhar a thiontú go Gaeilge)
iompú talún le céachta; dul chun cinn (long ag treabhadh na farraige; bím ag treabhadh liom); oibriú (níl siad ag treabhadh le cheile; tá sé chun treafa arís); teacht trí (ní threabhfaidh sé an oíche)
