Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
carn
carnabhal
carnadh
carnán
caróg
carr
carraeir
carraig
carraigeach
carraigín
carráiste
carrchaladh
carrchlós
carrmhogal
cársán
cárt
cárta
cartadh
cartán
carthain
carthanach
cartlann
cartún
carraig bain2 cloch mhór; cloch thalún nó farraige
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
poll isteach faoi charraig, poll gliomaigh
éadan géar ard carraige
cloch, carraig (chomh marbh le hart)
iasc sliogáin a ghreamaíonn de charraig
iasc lonrach carraige
carraigeacha faoi uisce nó gar do bharr uisce, scairbh
sliabh coirceogach a chaitheann carraigeacha leáite, luaith dhearg, gal etc. trína bhéal in airde uaireanta
barra taca; grideall; sraith carraigeacha faoi uisce, scairbh
stumpa mór crainn; carraig mhór; ardán crochta; bac i mbealach
carraig nó smut de charraig; seoid (cloch uasal); aon rud cosúil le cloch (cloch phluma, cloch shilín; cloch dhuáin); aonad meáchain = 14 pt. nó 6.35 kg.; cladach (iascach cois cloiche); carraig san fharraige; magairle
áit chlochach, carraig; cladach
thíos, laistíos de, ar leibhéal níos ísle (ná) (istigh faoin mbord; faoi uisce, faoi thalamh); ag bun, i bhfothain (suí faoi charraig, ar ancaire faoin oileán); clúdaithe le (faoi bhrat sneachta; faoina chulaith Dhomhnaigh; crann faoi bhláth); le tréithe áirithe (faoi ainm bréige; faoi ghné aráin); gabháil trí (dul faoi scrúdú, faoi obráid); (le léiriú staide) (faoi mheas, faoi smacht, faoi shíocháin, faoi adhall); (le fás, borradh) (an luas a bhí faoi; tá fuadar fút); i dtaobh le (tá an teach fúinn féin; fág faoi é); oiriúnach (ach an lá a bheith faoi dúinn); ar intinn (níl fúinn é a dhéanamh); maidir le, mar gheall ar (ag caint faoi); níos lú ná (faoi scór, díoladh faoina luach é); (mar théarma méadaithe) (faoi dhó; a sé faoi a seacht); (mar chodán) (deich bpingine faoin bpunt); timpeall, thart ar (faoi do mhuineál; amuigh faoin tuath); ar an taobh seo de (faoi mhaidin, faoi cheann bliana); ag, um (faoi láthair, faoi dheireadh); in aghaidh (bualadh faoi dhuine); ar (ola a chur faoi); (mar dob ) (an ghrian ag dul faoi)
iasc sliogánach a ghreamaíonn de charraig nó de thóin loinge; gé ghiúrainn
stoc crainn lom; carraig ghéar lom
(le hainmhithe) ag taispeáint ceana agus áthais le croitheadh eireabaill, cromadh síos, lí lámh, etc.; (le daoine) bladar is milseacht ag lorg fabhair le ró-umhlaíocht; (le huisce) líreac, cuimilt in aghaidh cósta nó carraige
substaint bhán nó gan dath (clóiríd sóidiam) a bhaintear as carraig nó as an bhfarraige, agus a úsáidtear chun bia a leasú nó a chóiriú; aon substaint eile a fhaightear as miotal agus aigéad, mar a fhaightear salann
scoilt (i gcarraig); scairt fothana, uaimh; banc (scailp cheo); racht, seal (scailp uaignis)
calóg, slisne, scealpóg; cineál carraige a scoilteann go réidh
oscailt nó briseadh i rud ó cheann ceann nó thaobh taobh (scoilt i gcarraig; scoilt i ngruaig); briseadh, deighilt (scoilt i bpáirtí polaitíochta); rian fillte (scoilt i dtreabhsar)
círín nó cuircín éin; píosa craicinn ar sileadh le hainmhí; athsmig; faithne; rinn, spor (carraige)
clog ar an gcraiceann; buaic (spuaic carraige); spíce túir eaglaise; stainc, pus (tháinig spuaic air); seal, paiste (spuaic chomhrá)
an chuid den aghaidh a thugann anáil agus boladh do dhuine nó d'ainmhí; gob, soc (srón báid, carraige); cumas bolaíochta (madra gan srón)
splinc ard charraige cois cósta
cliathán amháin de rud (taobh bosca, carraige; ó thaobh go taobh an tí); ciumhais, bruach (le taobh na habhann, ar thaobh an bhóthair); páirt, cuid (an taobh istigh, amuigh); cliathán, slios (mo thaobh deas, sínte ar mo thaobh); treo (an taobh theas, taobh na láimhe deise); ceantar (taobh tíre); foireann, dream, cúis (an taobh a chaill an báire); sliocht (lean sé taobh a athar); muinín, iontaoibh (ná tabhair taobh le mionnaí móra)
stacán carraige, aill ard
