Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
ainmheasartha
ainmhéid
ainmhí
ainmhian
ainmhíoch
ainmneach
ainmní
ainmniú
ainmniúil
ainneoin
ainnir
ainnis
ainnise
ainniseoir
ainriail
ainrialaí
ainrialta
ainrianta
ainriocht
ainscian
ainscianta
ainseal
ainsiléad
ainmniú could be a grammatical form of:
ainmnigh »
ainmniú fir ainm a thabhairt ar; duine a mholadh (do phost, etc.); (lá, áit, etc.) a spriocadh
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
(le duine nó rud) nach bhfuil ainmnithe; (le huair, áit) nach bhfuil cinnte; tuairim ar (fiche éigin bliain)
aibítir ársa Cheilteach agus gach litir di ainmnithe ó chrann
bainne a théamh go teocht 65° ceinteagrád ar feadh leathuair an chloig chun cuid mhaith frídíní díobhálacha a mharú ann (ainmnithe amhlaidh ón eolaí Francach, L. Pasteur)
na cineálacha focal in abairt a ainmniú (ainmfhocail, forneacha, briathra etc.) agus a rá cén coibhneas atá acu le chéile
ordú scríofa ar fhoirm chlóbhuailte a threoraíonn do bhanc suim áirithe airgid (as cuntas an scríbhneora) a íoc leis an té atá ainmnithe san fhoirm
fíon láidir atá ainmnithe i ndiaidh bhaile Jerez i ndeisceart na Spáinne
insint, lua; ainmniú, baisteadh (sloinneadh ó Bhriain iad)
uachtú; ordú (mar a thiomnaigh Dia dúinn); cur faoi choimirce (tiomnaím m'anam do Dhia); lua, ainmniú (séipéal a thiomnú; leabhar a thiomnú do dhuine); ligean ar iontaoibh
