Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
aimeiriciam
aimhdheoin
aimhe
aimhfheoil
aimhghlic
aimhghliceas
aimhleacht
aimhleas
aimhleasach
aimhleasc
aimhleasta
aimhleisce
aimhleisciúil
aimhlis
aimhneart
aimhneartach
aimhneasach
aimhreas
aimhréidh
aimhréir
aimhréire
aimhréireach
aimhréiteach
aimhleas, m. (gs. ~a). Harm, detriment; evil. D’~ a dhéanamh, to harm, to work evil for, oneself. Duine a chur ar a ~, to lead s.o. astray. Comhairle a ~a a thabhairt do dhuine, to give s.o. bad, evil, advice. Déanfaidh sé ~ na tíre, he will ruin the country. Tá tú ar bhealach d’~a, you are on the road to ruin. ~ an anama, the ruination of the soul.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Duine a chur ar bhealach a leasa, a aimhleasa, to advise s.o. for his own good, to lead s.o. astray.
Ná bí ~ ar d’aimhleas, don’t rush headlong into ruin.
Bíodh sé le mo ~ nó le m’aimhleas, whether it be the making or the unmaking of me.
Tá ~ d’aimhleasa fút, you are rushing headlong to destruction.
A aimhleas is é do ~, what he conceived was his own ruin.
Tá sé ag ~t ar a aimhleas, he is heading for a fall.
Thiomáin siad chun a aimhleasa é, they drove him to his undoing.
