Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
dúnstopadh
dúnta
dúntach
dúntóir
dúphíbeach
dúphoc
dúphota
dúr
dúra dara
dúrabhán
dúracán
dúracht
dúradán
dúradh
dúragán
dúrainneach
dúralúman
dúramán
dúramánta
dúramhán
dúranta
dúrantacht
dúrapóg
Seans gur foirm é dúr de:
úr »
dúr1, a1. 1. Lit: Hard. (a) Rigid, solid. An domhan ~, the solid earth. (b) Hardy, tough. Draighean ~, tough blackthorn (stick). (c) Hard to do. Gníomh ~, hard deed. (d) Hard to bear. (e) Hard, unfeeling. 2. Dour, grim, obstinate. Gnúis dhúr, dour countenance. Tá cuma dhúr air, he looks surly. Is ~ a labhair sé, he spoke sullenly. Peacach ~, obdurate sinner. 3. Dense, stupid; blunt, insensitive. Tá sé chomh ~ le slis, he is extremely dull-witted. 4. Sluggish.
dúr2 = dobhar1,2.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Ar mo dhúr-rian dom, as I was plodding along.
~ aibí, shocair, shuairc, ghuagach, dhúr, lively, settled, pleasant, fickle, dour, mind.
