Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
díbholaíoch
díbholg
díbhrógach
díbhunaigh
díbhunú
díbir
díbirt
díblí
díbligh
díblíocht
díbliú
díbreach
díbreadh
díbreann
díbreoir
díbrigh
díbríonn
díbrithe
dicea-
diceagamacht
dícear
diceatóime
diceatómach
Seans gur foirm é díblí de:
díbligh »
díblí, a3. 1. Worn-out, debilitated, dilapidated. Seanduine ~, decrepit old man. Teach ~, dilapidated house. Éadach ~, worn-out, wretched, clothing. 2. Vile, debased. Dearbhú ~, base assertion.
