Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
dus
dúsach
dúsacht
dúsamánach
dúsamánaí
dúscadh
duscaireacht
dúshlán
dúshlánach
dúshlánacht
dúshnámh
dúshnámhaí
dúsholas
dúshraith
dúshúileach
dusma
dúsmánaí
dúsmánta
dúspéis
dusta
dustáil
dustalach
dústrainséir
dúshlán, m. (gs. & npl. -áin, gpl. ~). Challenge, defiance. ~ duine a thabhairt, to challenge s.o., to defy s.o. ~ a chur faoi dhuine, to throw down the gage to s.o. Thug sé mo dhúshlán léim a ghearradh leis, he challenged, dared, me to jump against him. Thug sé ~ na farraige, he braved the sea. Má thugann sé ~ an dlí, if he defies the law. Ná bí ag iarraidh ~ Dé a thabhairt, don’t try to fly in the face of God. Thug an sliabh a n~, the mountain defied, withstood, their efforts. Is é do dhúshlán é, it will try you to the limit. Rud a dhéanamh as ~, to do sth. out of bravado. Ar láthair, ar mhachaire, an dúshláin, on the scene, the field, of challenge, of battle. Do dhúshlán é a dhéanamh, I dare you to do it. Do dhúshlán! Mo dhúshlán fút! I defy you!
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Dúshlán fhear ~ann, ar fhearaibh ~ann, a challenge to the men of Ireland.
Dúshlán a fhreagairt, to respond to a challenge.
Ghabh sé an dúshlán air féin, he took it on himself to answer the challenge.
Dul ar mhachaire an dúshláin le duine, to fight s.o. in the open.
