Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
bréagchuil
bréagfholt
breagh
breaghdha
bréagnaigh
bréagnaitheach
bréagnaitheoir
bréagnú
bréagriocht
bréagtha
breáichte
breall
bréall
breallach
breallaire
breallaireacht
breallán
breallánta
breallántacht
breallmhéarach
breallóg
breallógacht
breallúil
bréagnú could be a grammatical form of:
bréagnaigh »
bréagnú, m. (gs. -naithe, pl. -nuithe). 1. vn. of bréagnaigh. 2. Contradiction, refutation. ~ na fírinne, denial of truth.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Duine a bhréagnú, to contradict s.o.
Duine a bhréagnú as a bhéal féin, to turn s.o.’s statement against himself.
Ní do do bhréagnú é, not contradicting you.
Argóint a bhréagnú, to refute an argument.
Rud nach féidir a bhréagnú, sth. that cannot be gainsaid.
Fuair sé de chroí mé a bhréagnú, he had the audacity to contradict me.
